ech
ELLEN G WEISS 2
"Wann Selbst a Christus fusionéiert ass, spréngt d'Léift spontan eraus. D'Vollständegkeet vum chrëschtleche Charakter gëtt erreecht wann den Impuls fir anerer ze hëllefen an ze segenen stänneg vu bannen spréngt - wann d'Sonn vum Himmel d'Häerz fëllt an am Gesiicht opgedeckt gëtt. EG White, Christ's Object Lessons, 384.
D'Konvertéiert verzichten net hire Stolz, a Léift vun der Welt. Si sinn net méi gewëllt sech selwer ze verleegnen, d'Kräiz opzehuelen an dem mëllen an nidderegen Jesus nozekommen, wéi virun hirer Ëmwandlung. Relioun ass de Sport vun Infidels a Skeptiker ginn, well sou vill, déi hiren Numm droen, ignorant iwwer seng Prinzipien. D'Kraaft vu Gottheet ass bal vu ville Kierchen fortgaang. Picknicken, Kierchetheater, Kierchefoiren, schéin Haiser, perséinlech Ausstellung, hunn d'Gedanke vu Gott verbannt. Lännereien a Wueren a weltleche Beruffer begeeschteren de Geescht, a Saache vun éiwegt Interessi kréien kaum eng laanschtgoungen Notiz. The Great Controversy, Editioun 1911, S. 463-466.
Ech hunn e puer gesinn, déi net steif fir déi aktuell Wourecht stoungen. Hir Knéien hu geziddert, an hir Féiss rutschen; well se net fest op d'Wourecht gepflanzt waren, an d'Ofdeckung vum Allmächtege Gott konnt net iwwer si gezunn ginn, während se sou zidderen.
De Satan huet all seng Konscht probéiert, se ze halen, wou se waren, bis d'Versiegelung vergaangen ass, an d'Ofdeckung iwwer Gottes Vollek gezunn ass, a si verloossen, ouni Ënnerdaach vun der verbrennender Roserei vu Gott, an de siwe leschte Plagen.
Gott huet ugefaang dës Ofdeckung iwwer seng Leit ze zéien, an et wäert ganz geschwënn iwwer all gezunn ginn, déi am Dag vum Schluechten en Ënnerdaach hunn. Gott wäert a Kraaft fir seng Leit schaffen; an de Satan wäert erlaabt och ze schaffen. Ech hunn gesinn datt déi mysteriéis Schëlder a Wonner, a falsch Reformatiounen eropgoen a verbreeden. D'Reformatiounen, déi mir gewisen goufen, ware keng Reformatiounen vu Feeler op Wourecht; awer vu schlecht bis schlëmmer; fir déi, déi eng Ännerung vun Häerz professed, haten nëmmen wéckelt
iwwer si e reliéise Kleed deen d'Ongerechtegkeet vun engem béisen Häerz ofgedeckt huet.
E puer schéngen wierklech ëmgewandelt ze sinn, fir Gottes Vollek ze täuschen; mä wann hir Häerzer kéint gesi ginn, si géif schéngen schwaarz wéi ëmmer. Mäi begleedenden Engel huet mir gefrot no der Séil vun der Séil fir Sënner ze sichen wéi fréier. Ech hunn gekuckt, awer konnt et net gesinn; well d'Zäit fir hir Erléisung ass vergaangen." EG White, Iwwerpréiwung an Herald, vol. 1, p. 9 ,colt. 2 an 3.
"Déi einfach riicht Zeegnes muss an der Kierch liewen, oder de Fluch vu Gott wäert op säi Vollek raschten sou sécher wéi et op antike Israel gemaach huet wéinst hire Sënnen. Gott hält säi Vollek, ALS EEN KIPER, verantwortlech fir déi [OPEN] Sënnen, déi an Individuen ënner hinnen existéieren. Zeegnes, vol. 3, p. 269.
"D'Membere vun der Kierch triumphéieren - d'Kierch am Himmel - wäerten erlaabt sinn no bei de Membere vun der Kierch Militant ze kommen, fir hinnen an hirer Noutwennegkeet ze hëllefen." EG White, The Southern Watchman, 8. September 1903.
"D'Kierch ka schéngen wéi ze falen, awer se fällt net. Et bleift, während d'Sënner zu Zion ausgesift ginn - de Chaff getrennt vun de wäertvolle Weess ... Keen awer déi, déi duerch d'Blutt vum Lämmchen an d'Wuert vun hirem Zeegnes iwwerwonnen sinn, wäerte mat de treien a wouer fonnt ginn, ouni Fleck oder Fleck vun der Sënn, ouni Gläichheet an hirem Mond ... D'Iwwerreschter, déi hir Séilen purifizéieren andeems se d'Wourecht befollegen, sammelen Kraaft aus dem Versuchungsprozess, a weisen d'Schéinheet vun der Hellegkeet an der Ëmgéigend Apostasy. EG White, Ausgewielt Messagen, vol. 2, 380.
"Hatt d'Adventisten, no der grousser Enttäuschung am Joer 1844, hire Glawen festgehalen an duerno vereenegt an der Eröffnungsvirsiicht vu Gott gefollegt hunn, d'Botschaft vum drëtten Engel empfaangen an an der Kraaft vum Hellege Geescht et der Welt verkënnegt, géifen se hunn d'Erléisung vu Gott gesinn, den Här hätt mächteg mat hiren Efforten geschafft, d'Aarbecht wier ofgeschloss, a Christus wier éier dëst komm ass fir seng Leit op hir Belounung ze kréien. Ausgewielten Messagen, Buch 1, 68.
"Wéi de Christus op d'Welt koum, huet seng eege Natioun hien ofgeleent. Hien huet aus dem Himmel d'Botschaft vu Rettung, Hoffnung, Fräiheet a Fridden bruecht; mä d'Männer géifen seng gutt Noriichten net akzeptéieren. Chrëschten hunn d'jiddesch Natioun veruerteelt fir de Retter ze refuséieren; awer vill, déi sech als Unhänger vu Christus bekennen, maachen et nach méi schlëmm wéi d'Judden, well si refuséieren méi grousst Liicht an der Veruechtung vun der Wourecht fir dës Kéier. Iwwerpréiwung an Herald, November 5, 1889
Mir stinn an der Presenz vum Här Gott vun Israel, a kee ka virun Gott a senger eegener Kraaft stoen. Déi eenzeg, déi an der Gerechtegkeet vu Christus stinn, hunn e séchere Fundament. Déi, déi probéieren virun him an hirer eegener Gerechtegkeet ze stoen, wäert hien am Stëbs bescheiden. Déi, déi an Demut trëppelen, fillen hir eege ganz Onwäertegkeet. Zu esou seet den Här: "Loosst Äert Häerz net beonrouegt ginn, a loosst et keng Angscht hunn. Noah huet d'Gerechtegkeet vu Gott gepriedegt; De Jonah huet d'Stad Nineveh zu Berouegung geruff, an et gëtt eng ähnlech Aarbecht haut ze maachen.
Et sinn elo méi wéi een Noah fir d'Aarbecht ze maachen, a méi wéi ee Jonah fir d'Wuert vum Här ze verkënnegen. Wärend Sträit a Sträit, Verbriechen a Bluttvergießung am Land sinn, loosst Gottes Vollek sech gär hunn. Plagen a Pest, Feier an Iwwerschwemmung, Katastroph um Land a vum Mier, schrecklech Morden, an all erdenklech Verbriechen existéieren op der Welt, a gëtt et elo net eis, déi behaapten, grousst Liicht ze hunn fir Gott trei ze sinn, him super gär ze hunn an eisen Noper wéi eis selwer? 1888 673.2
D'Engel vu Gott am Himmel, déi ni gefall sinn, maachen ëmmer säi Wëllen. An allem wat se maachen op hire beschäftegten Erreeche vu Barmhäerzegkeet fir eis Welt, schützen, guidéieren a bewaachen d'Veraarbechtung vu Gott fir Alter - souwuel déi Gerecht wéi déi Ongerecht - si kënne wouer soen: "Alles ass däin. Vun Dengem eegene gi mir dir." Géif dat mënschlecht Aen Abléck vum Déngscht vun den Engelen opfänken! Wëllt d'Imaginatioun op déi Räich begräifen an ophalen, de glorräichen Déngscht vun den Engele vu Gott an de Konflikter, an deenen se sech am Numm vun de Mënschen engagéieren, ze schützen, ze féieren, ze gewannen, an se aus dem Satan senge Schnéi ze zéien. Wéi anescht wier d'Behuelen, dat reliéist Gefill! 1888 815.2
D'Iddi eppes ze maachen fir d'Gnod vun der Entschëllegung ze verdéngen ass falsch vun Ufank bis Enn. "Här, a menger Hand bréngen ech kee Präis, einfach un Däi Kräiz hänken ech." 1888 816.2
De Mënsch ka keng luewenswäert Ausnotzen erreechen, déi him all Herrlechkeet ginn. Männer sinn an der Gewunnecht Männer ze Verherrlechung a Männer z'erhiewen. Et mécht mech zidderen et ze gesinn oder ze héieren, well et sinn mir net e puer Fäll opgedeckt ginn, wou d'Heemliewen an d'intern Aarbecht vun den Häerzer vun deene Männer voller Egoismus sinn.
Si sinn korrupt, verschmotzt, éierlech; an näischt, wat aus all hir Handlungen kënnt, kann se mat Gott erhéijen, well alles wat se maachen ass en Abomination a Seng Aen. Et kann keng richteg Konversioun ginn ouni d'Sënn opzeginn, an de verstäerkten Charakter vun der Sënn gëtt net ënnerscheet. Mat enger Akute vun der Perceptioun, déi ni vun der stierflecher Siicht erreecht gëtt, erkennen d'Engel vu Gott datt Wesen, déi mat korruptéierten Afloss behënnert sinn, mat onreine Séilen an Hänn, hir Schicksal fir d'Éiwegkeet entscheeden; an awer vill hu wéineg Sënn fir wat Sënn an d'Recours ausmécht. 1888 817.1
Wann d'Männer léieren, si kënnen d'Gerechtegkeet net duerch hiren eegene Verdéngscht vun de Wierker verdéngen, a si kucken mat fest a ganz Vertrauen op Jesus Christus als hir eenzeg Hoffnung, et gëtt net sou vill vu Selbst a sou wéineg vu Jesus. Séilen a Kierper si vu Sënn beschiedegt a verschmotzt, d'Häerz ass vu Gott ofgeleet, awer vill kämpfen an hirer eegener endlecher Kraaft fir d'Erléisung duerch gutt Wierker ze gewannen. Jesus, se mengen, wäert e puer vun der spueren maachen; si mussen de Rescht maachen. Si mussen duerch Glawen d'Gerechtegkeet vu Christus als hir eenzeg Hoffnung op Zäit a fir Éiwegkeet gesinn. 1888 818.2
D'Gesetz vum Mënsch an d'göttlech Handlung mécht den Empfänger en Aarbechter zesumme mat Gott. Et bréngt de Mënsch wou hien, vereenegt mat Gottheet, d'Wierker vu Gott kann schaffen. D'Mënschheet beréiert d'Mënschheet. Göttlech Kraaft an d'mënschlech Agentur kombinéiert wäert e komplette Succès sinn, well dem Christus seng Gerechtegkeet alles erreecht. 1888 819.1
De Grond firwat sou vill net erfollegräich Aarbechter sinn, ass datt se handelen wéi wann Gott vun hinnen ofhänkt, a si solle Gott proposéiere wat hie mat hinnen entscheet, an der Plaz vun hirem Ofhängegkeet vu Gott. Si leeën déi iwwernatierlech Kraaft op der Säit, a versoen déi iwwernatierlech Aarbecht ze maachen. Si sinn ëmmer ofhängeg vun hiren eegenen an hire Bridder hir mënschlech Muechten. Si si schmuel a sech selwer a beurteelen ëmmer no hirem endleche mënschleche Verständnis.
Si brauchen opzehiewen well se keng Kraaft vun uewen hunn. Gott gëtt eis Kierper, Kraaft vum Gehir, Zäit a Geleeënheet fir ze schaffen. Et ass gefuerdert datt alles op d'Steier gesat gëtt. Mat Mënschheet a Gottheet kombinéiert Dir kënnt eng Aarbecht erreechen esou dauerhaft wéi Éiwegkeet. Wann d'Männer mengen datt den Här e Feeler an hiren eenzelne Fäll gemaach huet, a si ernennen hir eege Aarbecht, da wäerte se mat Enttäuschung treffen. 1888 819.2
Et ass déi verzauberend Kraaft vum Satan, déi d'Männer féiert fir sech selwer ze kucken op der Plaz fir op de Jesus ze kucken. D'Gerechtegkeet vu Christus muss virun eis goen, wann d'Herrlechkeet vum Här eis Belounung gëtt. Wa mir Gottes Wëlle maachen, kënne mir grouss Segen als Gottes fräie Kaddo akzeptéieren, awer net wéinst engem Verdéngscht an eis; dëst ass vu kee Wäert. Maacht d'Aarbecht vu Christus, an Dir wäert Gott Éieren a méi wéi Eruewerer kommen duerch Hien, deen eis gär huet a säi Liewen fir eis ginn huet, fir datt mir Liewen an Erléisung a Jesus Christus hunn. 1888 820.1
D'Feele vu Andacht, Frëmmegkeet an Helleg vum baussenzege Mënsch kënnt duerch Jesus Christus eis Gerechtegkeet ze verleegnen. D'Léift vu Gott muss stänneg kultivéiert ginn. 1888 820.2
"D'Revanche gëtt géint déi ausgefouert, déi am Paart sëtzen, entscheeden wat d'Leit sollen hunn a wat se net sollten hunn." (D'Paulson Collection vun Ellen G. White Letters, Säit 55, Schwéierpunkt geliwwert).
"Wann all Spezifizéierung, déi de Christus ginn huet, am richtegen, chrëschtleche Geescht duerchgefouert gouf", huet d'Ellen White geschriwwen, "dann, an nëmmen dann, ratifizéiert den Himmel d'Entscheedung vun der Kierch, well seng Memberen de Geescht vu Christus hunn, a maachen wéi hie géif maachen, wier hien op der Äerd." (Bréif 1c, 1890; Ausgewielte Messagen, Bk. 3, Säit 22, Akzent geliwwert).
"Sou sécher wéi d'Männer a verantwortleche Positiounen an hiren eegene Wäertschätzung opgehuewe ginn, an handelen wéi wa se et iwwer hir Bridder géifen Hären", kommentéiert d'Ellen White, "si wäerte vill Entscheedungen huelen, déi den Himmel net ratifizéiert." (The Home Missionary, 1. Februar 1892, Schwéierpunkt geliwwert
"D'Bibel ass dem Gott seng Stëmm, déi mat eis schwätzt, grad esou sécher, wéi wa mir et mat eisen Oueren héieren hätten.
Wa mir dat gemierkt hunn, mat wéi enger Unerkennung géife mir Gottes Wuert opmaachen, a mat wéi enger Éierlechkeet géife mir seng Virschrëfte sichen! D'Liesen an d'Iwwerleeung vun de Schrëfte géifen als Publikum mat dem Infinite ugesi ginn. T., v. 6, p. 393. "D'Schrëftgeléiert vu Gott hunn geschriwwen wéi se vum Hellege Geescht diktéiert goufen, keng Kontroll iwwer d'Aarbecht selwer hunn. Si geschriwwen fir wuertwiertlech Wourecht, a streng, verbueden Fakten ginn opgedeckt aus Grënn, déi eis endgülteg Geescht net voll verstinn. T., v. 4, p. 9.
De Retter gouf géint d'Versuchung vum schrëftleche Wuert befestegt. Hien huet näischt benotzt ausser dat wat mir an eisem Ëmfang hunn. DA 123-126; T., v.5, p. 434.
All d'Kraaft vu Gott ass a sengem Wuert. E. 254, 255.
"Wat och ëmmer dem Mënsch säin intellektuelle Fortschrëtt ass, loosst hien net fir ee Moment denken datt et kee Besoin ass fir eng grëndlech a kontinuéierlech Sich no der Schrëft no méi Liicht. Als Vollek gi mir individuell opgeruff fir Schüler vu Profezeiung ze sinn. Zeegnes, Band 5, 708.
"Ministeren sollten dat séchert Wuert vun der Profezeiung als Grondlag vum Glawen vun de siwenten-Dag Adventisten presentéieren." Evangelismus, 196.
"Wa mir als Vollek verstinn wat dëst Buch [Offenbarung] fir eis bedeit, da gëtt et ënnert eis eng grouss Erhuelung gesi ginn." Zeegnes an Ministeren, 113.
"All Prinzip am Wuert vu Gott huet seng Plaz, all Tatsaach säi Lager. An déi komplett Struktur, am Design an Ausféierung, beweist säin Auteur. Esou eng Struktur kee Geescht wéi déi vun der Onendlecher kéint empfänken oder Moud. Bildung, 123
Den himmlesche Besucher elo virum Graf war deen, deen dem Christus seng Gebuert op de Plagen vu Bethlehem verkënnegt hat. D'Äerd huet bei senger Approche geziddert, a wéi hien de Steen ewechgerullt huet, schéngt den Himmel op d'Äerd ze kommen. D'Zaldoten hunn hien gesinn, wéi hien de Steen ewechhëlt, wéi en e Kiesel, an hunn hien héieren: Jong vu Gott, Äre Papp seet: Komm eraus. Si hunn de Jesus aus dem Graf als e staarken Eruewerer gesinn, an hunn hien héieren, datt hien iwwer de Mietgraf proklaméiert: "Ech sinn d'Operstéiungszeen an d'Liewen." D'Engelwiechter hu sech niddereg an der Verherrlechung virun hirem Erléiser gebéit wéi Hien a Majestéit an Herrlechkeet erauskoum, an Him mat Lidder vu Lob begréisst 'Ms 94, 1897
Loosst eis d'Häerz voller Gottes wäertvoll Verspriechen halen, fir datt mir Wierder kënne schwätzen, déi fir anerer e Komfort a Kraaft sinn. Sou kënne mir d'Sprooch vun den himmleschen Engelen léieren, déi, wa mir trei sinn, eis Begleeder duerch déi éiweg Zäiten sinn.- D'Jugendlecherin, den 10. Januar 1901 .
Wéi hien [e Bibelstudent] studéiert a meditéiert iwwer d'Themen, an deenen "d'Engelen wëllen kucken" ( 1 Peter 1:12 ), kann hien hir Begleedung hunn. Hie kann d'Schrëtt vum himmleschen Enseignant verfollegen an op seng Wierder lauschteren wéi wann hien um Bierg an op der Plage a Mier geléiert huet. Hie kann an dëser Welt an der Atmosphär vum Himmel wunnen, an der Äerd Trauer a Versuche Gedanken vun Hoffnung a Verlaangen no Hellegkeet vermëttelen; selwer kommen ëmmer méi no an d'Gemeinschaft mam Unseen; wéi hien vun alen, dee mat Gott gaang ass,
d’Schwell vun der éiweger Welt ëmmer méi no ze zéien, bis d’Portale sech opmaachen an hien dohinner kënnt. Hie wäert sech kee Frieme fannen. D'Stëmmen, déi him begréissen wäerten, sinn d'Stëmmen vun den Hellegen, déi, onsichtbar, op der Äerd seng Begleeder waren - Stëmmen, déi hien hei geléiert huet ze z'ënnerscheeden a gär ze hunn. Deen duerch d’Wuert vu Gott a Gemeinschaft mam Himmel gelieft huet, fënnt sech doheem am Himmelsbegleeder.— Education, 127 .
An der nächster Welt wäert Christus déi Erléist nieft dem Floss vum Liewen féieren, a wäert hinnen wonnerbar Lektioune vun der Wourecht léieren. Hie wäert hinnen d'Geheimnisser vun der Natur entdecken. Si wäerte gesinn datt e Master-Hand d'Welten an der Positioun hält. Si wäerten d'Fäegkeet gesinn, déi vum grousse Kënschtler ugewise gëtt fir d'Blummen vum Feld ze faarwen, a léiere vun den Zwecker vum barmhäerzege Papp, deen all Strahl vum Liicht verdeelt, a mat den hellege Engele wäerten déi Erléist a Lidder vun dankbarem Lob unerkennen. Gottes ieweschte Léift fir eng ondankbar Welt. Da wäert et verstane ginn datt "Gott sou d'Welt gär huet, datt hien säin eenzeg gebuerene Jong ginn huet, datt jiddereen, deen un him gleeft, net stierft, mee éiwegt Liewen hunn." - The Review and Herald, 3. Januar 1907 .
Si [d'Ierwen vun der Gnod] hunn souguer eng méi helleg Bezéiung zu Gott wéi d'Engelen, déi ni gefall sinn.- Zeegnes fir d'Kierch 5:740 .
Duerch d'Kraaft vu senger Léift, duerch Gehorsam, soll de gefallene Mënsch, e Stëbswuerm, transforméiert ginn, passend fir Member vun der himmlescher Famill ze sinn, e Begleeder duerch éiwegt Zäitalter vu Gott a Christus an den hellege Engelen. Den Himmel wäert triumphéieren, well d'Vacances, déi duerch de Fall vum Satan a säi Gaascht gemaach gi sinn, vun den Erléiser vum Här gefëllt ginn.- The Upward Look, 61 .
"Mënschheet mat der Mënschheet Christus konnt net op all Plaz perséinlech sinn, dofir war et ganz fir hire Virdeel datt hie se sollt verloossen fir bei säi Papp ze goen an den Hellege Geescht ze schécken fir säin Nofolger op der Äerd ze sinn. Den Hellege Geescht ass selwer vun der Perséinlechkeet vun der Mënschheet entlooss an onofhängeg dovun. Hie géif sech selwer als präsent op alle Plazen duerch säin Hellege Geescht representéieren. EG White, (Manuskript Releases Volume 14 (Nr 1081-1135) MR No.1084
"Mir sinn a Gefor fir eng Schwëster vum gefallene Babylon ze ginn ... a wäerte mir kloer sinn ausser mir entscheeden Beweegunge maachen fir dat existent Béis ze heelen?" Spéider am selwechte Bréif seet si et nach méi kloer: „ausser et gëtt eng Reinigung vum Séiltempel op der Säit vu villen, déi behaapten, d'Wourecht ze gleewen an ze priedegen, wäerte Gottes Uerteeler, déi laang ausgestallt sinn, kommen. Dës debasing Sënne goufen net mat Festlechkeet an Decisioun gehandhabt. Et gëtt Korruptioun an der Séil, an ausser et gëtt duerch d'Blutt vu Christus gereinegt, et gëtt Apostasien ënner eis, déi Iech erschrecken. TSB Säit 193
„Wa mir mat der Gerechtegkeet vu Christus gekleet sinn, wäerte mir kee Genoss fir d'Sënn hunn; well Christus wäert mat eis schaffen. Mir kënne Feeler maachen, awer mir wäerten d'Sënn haassen, déi d'Leed vum Jong vu Gott verursaacht huet. 1 SM360.
"Wéi mir de Christus gesinn, fir eis Sënnen duerchgebrach, wäerte mir gesinn datt mir d'Gesetz vu Gott net briechen an a sengem Gonschten bleiwen; mir wäerten d'Gefill hunn datt mir als Sënner d'Verdéngschter vu Christus musse festhalen an ophalen ze sënnegen. Da zéie mir d'Nuecht zu Gott. Soubal mir eng korrekt Vue op d'Léift vu Gott hunn, hu mir keng Dispositioun et ze mëssbrauchen. 1SM 312.
"Während d'Untersuchungsuerteel am Himmel viru geet, wärend d'Sënne vu penitent Gleeweger aus dem Hellegtum ewechgeholl ginn, ass et eng speziell Aarbecht vun der Reinigung, vun der Sënn ewechzehuelen, ënner Gott senge Leit op der Äerd. Wann dës Aarbecht fäerdeg ass, sinn d'Unhänger vu Christus prett fir seng Erscheinung. GC 425.
"D'Verdéngschter vu Christus sinn d'Fundament vum Glawen vum Chrëscht." Grousse Kontrovers, p. 73.